کتاب اولین روابط عمومی ایران در آیینه تاریخ

دفتر نخستین روابط عمومی نوین ایران در واپسین شامگاه سال 1946 میلادی (نهم دی ماه 1325 خورشیدی) به ریاست جفری جان کیتینگ در این ساختمان گشایش یافت که در آغاز، «اداره اطلاعات»، پس از آن «اداره انتشارات» و سپس «روابط عمومی» نامیده شد. این ساختمان در دوران پهلوی اول، کلانتری شماره 2 آبادان بود. دستگاه‌های داخلی ایران از سازمان روابط عمومی شرکت نفت در آبادان برای ایجاد روابط عمومی‌های خود الگو گرفتند. در این سازمان، بزرگانی چون محمود فخر داعی، ابوالقاسم حالت، حمید نطقی، ابراهیم گلستان، محمدعلی موحد، هوشنگ پزشک نیا، نجف دریابندری، جواد عامری، علی جواهرکلام، محمدصالح ابوسعیدی، صفدر تقی زاده و امیرمسعود برزین هر یک در گستره حرفه‌ای خود (مدیریت، آموزش، نویسندگی مطبوعاتی، فیلمسازی، نقاشی و کاریکاتور، آفرینش ادبی، ترجمه و پژوهش) دریچه‌های نوینی را به روی فرهنگ و دانش ارتباطی ایرانیان گشودند.